Colombo en Negombo

Reisverslag 7: Colombo en Negombo
Op vrijdag bezochten we opnieuw Kelaniya om het complex overdag en zonder regen in kaart te brengen. Het was een levendige bedoeling en een flinke bedrijvigheid van vooral oudere dames in witte sari’s. Ik had voor de verandering ook een sari aan. Als je dan toch een kilo stof meesleept, kun je het beter toch af en toe maar aantrekken. Het leverde hele leuke gesprekken op. Lokale vrouwen die je even aan willen raken en in Sinhala een gesprek aan gaan knopen. Erg jammer dat ik er zo weinig van maak. Wat wel heel leuk was, is dat we een paar zinnetjes hebben geleerd, bijvoorbeeld om te groeten. Iedereen vindt dat fantastisch als je ‘ayu bowan’ zegt. Voor menig toerist lijkt het al teveel te zijn om dit te leren denk ik.
Kelaniya was heel mooi aangelegd. Een heilige boom, een prachtige tempel met allerlei zijkamertjes waarin verschillende mooie schilderingen en boeddhabeelden stonden en daarnaast een aparte stupa en een tempel voor Vibhisana, de broer van Ravana die aan de god Rama verklikte wat de plannen van Ravana waren. De puja (offers) vonden vooral bij Vibhisana plaats. De sfeer was goed, de mensen aardig.
Daarna gingen we naar de Pettah, het drukke en rommelige winkelgedeelte in de stad. In vergelijking met India was het eigenlijk niet zo druk en best wel breed. Er lagen vooral stekkerdozen, teddyberen, neplederen riemen en plastiek portemonnees. Maar zo hier en daar lagen er op een kleed ook honderden goedkope sari’s (alleen de lange lappen stof van 6 tot 8 meter, zonder blouses). Ik zag dat veel vrouwen hier tegenwoordig een stretch t-shirt top onder hun sari droegen dus ging ik ook daarna op zoek. Al vrij snel slaagde ik erin om wat te vinden en daarna ging ik natuurlijk lustig aan het winkelen aangezien ik dan toch niet meer naar een kleermaker hoefde om een blouse te laten maken. Het was een succesvolle winkelmiddag en tussendoor bezochten we nog de Wolfendael kerk. Deze kerk was gebouwd door de Nederlanders in de koloniale tijd. Het was een fors gebouw op het hoogste punt van de stad destijds. De koster vertelde dat er later een nog grotere boeddhistische stupa op grote hoogte is gebouwd zodat deze (in plaats van de kerk) de skyline van Colombo zou gaan tekenen.
Aan het einde van de middag keerden we terug naar het hotel. Daar wachtte ons een onaangename verrassing: het riool was omhoog gekomen en er dreef van alles door de badkamer. Ik gruwel er nu nog van. We besloten er maar niet meer te douchen, waardoor kees kakkerlak die avond ook niet meer naar buiten kwam. Alleen zijn voelsprieten staken vanachter de badkamertegel vandaan.
We gingen op herhaling bij een Noord-Indiaas restaurantje waar ik dankbaar een bord pakora’s verorberde en keerden terug naar het kleverige en veel te kleine bedje. Ongeveer elke avond dachten we: tja, zullen we morgen naar een andere hotel gaan? Maar opbreken kost ook zoveel tijd en de prijsverschillen waren enorm.
Zaterdagochtend vertrokken we naar Negombo. Deze tamelijk toeristische plaats aan de kust ligt 5 kilometer van het vliegveld. We selecteerden het hotel op ‘schoonheid’ volgens lonely planet (en dichtbij een pannenkoekenrestaurant). Wat een genot! Voor het eerst in weken weer een warme douche, een kamer waar de vloer schoon van is, een heerlijk groot bed en een mooie roze klamboe. En dat ook nog is op circa 30 meter van het strand. Dat strand trok natuurlijk wel aan en aan het einde van de middag (na een pannenkoekenfestijn) gingen we het erop wagen. Ik had gelezen over de watervervuiling hier en het strand was ook behoorlijk gevuld met kwallen. Voor mij dus (met een open blaar) niet geschikt om te zwemmen maar wel heerlijk om bij het water bruin te blakeren met een zeewindje erbij.
Voor het avondeten gingen we naar de stad voor een lokale maaltijd, de supermarkt en een klein beetje winkelen. Ik ontdekte op een markt dat de kleding van C&A hier waarschijnlijk wordt gemaakt, want er hingen met labels en al hier damesrokjes van Yessica (damesmerk van C&A). Ook de spijkerrokken hier zijn niet zo inspirerend. Wel vond ik nog een warenhuis met voorgemaakte lokale pakjes. Met mijn lengte zat de taille echter op borsthoogte. De broek heb ik dan ook maar niet meer geprobeerd.
Zondagochtend genoten we ook van het strand. Het werd echter al snel te warm dus gingen we weer naar de stad om te eten. De bakkerij was enorm goed. Voor 13 cent had ik een chocolade rock dat de mix was van twee plakken chocolade cake en 3 brownies. ’s Middags viel er een hoop te winkelen. Heel veel meer was er ook niet te doen in de stad dus elk winkeltje werd met veel succes uitgeplozen. Verder liepen we nog naar de resten van Dutch fort, de vismarkt en de haven met allerlei versleten vissersbootjes. Aan het einde van de middag bewonderden we de zonsondergang aan het strand waar ongeveer alle toeristen en ook veel lokale mensen zich verzameld hadden.
Maandagochtend gingen we wederom naar het strand. Nog steeds had ik vanwege de blaren nog steeds geen stap in zee gezet. Ook had net een lokale visser alle restjes vissenkop terug in zee geworpen dus ik stond net uitgeholde vissenkoppen te bekijken toen Martijn overspoeld werd door een golf en jawel, zijn bril verloor. Opeens spurtte ik toch maar over de vissenkoppen heen. De zoektocht was tevergeefs natuurlijk door de sterke branding. Gelukkig is er nog zoiets als een tweede bril.
We gingen lunchen en wachtten de middag af op Aruna die zelf nog met Ramayana-materiaal naar Negombo zou komen. Hij zal ons vanavond ook naar het vliegveld brengen en dat betekent dan het einde van een schitterende en gevarieerde vakantie in een van de mooiste landen op aarde.