Reisverslag 5 (slot)
Door: Deborah
Blijf op de hoogte en volg Deborah
12 September 2015 | Suriname, Zanderij
Reisverslag 5 Suriname
Donderdag bezochten we het Suriname museum dat zich bevindt in Fort Zeelandia. Dat Fort bevond zich op loopafstand van ons appartement. Het was ook meteen de enige plaats/buurt waar we nog enkele blanke toeristen zagen. Die zie je normaal nauwelijks in het straatbeeld. Wat je wel veel ziet zijn de zogenaamde ‘stagiairs’. Zij komen voor een stage met name in het ziekenhuis, het onderwijs of in de toerisme branche naar Suriname. Aan ons is ook vaak gevraagd of wij stagiaires zijn, vermoedelijk omdat de gemiddelde blanke toerist in Suriname wel wat ouder is.
Het meest interessante aan de Suriname museum was natuurlijk de locatie. Het was een oud (17e eeuws) stenen fort met in verschillende ruimtes exposities. Bij de objecten stonden, zoals in het buitenland heel vaak, nauwelijks bordjes met uitleg. Grappig was dat de Joodse objecten met de tekst ondersteboven in de kast stonden (het Hebreeuwse schrift schrijf en lees je van rechts naar links, vandaar de verwarring).
Indrukwekkend was de plaats waar de decembermoorden hebben plaatsgevonden. Er stond een gedenksteen van marmer met de namen erop van diegenen die zonder proces gedood zijn onder bevel van Desi Bouterse. Het meest ‘dubbele’ gevoel bij het zien van het gedenkteken is natuurlijk dat hij nu weer aan de touwtjes trekt in Suriname, in de regeringsgebouwen die op een steenworp afstand van het museum liggen.
’s Middags bezochten we een lokaal zwembad in Paramaribo waar natuurlijk ook wat stagiairs in het water lagen. Vervolgens stortten wij ons voor de laatste maal op de Javaanse keuken in Blauwgrond weer het wederom goed toeven was.
Vrijdag was de laatste volledige dag in Paramaribo. Die brachten we door in Torarica, het luxe zwembad. Het afscheid van het zwembad was niet moeilijk want toen we aan het einde van de middag net onze verkoelende ijskoffie kregen, trok de lucht dicht en begon het te stortregenen: een goed moment om de laatste boodschappen te doen en in te gaan pakken.
Zaterdagochtend gingen we nog even met onze taxichauffeur naar de stad voor de laatste souvenirs, voor zover vindbaar in Suriname. Hij wilde ons nog heel graag een bijzondere Nederlandse supermarkt laten zien, dus bracht hij ons daar en namen we afscheid en we hoopten elkaar nog eens te zullen ontmoeten. De rit naar het vliegveld deden we in de jeep van onze taxichauffeur die ons op de heenweg ook had opgehaald. We waren goed bang gemaakt door de lokale mensen hier dat het vliegveld in verband met drugscontroles 2 uur voor vertrek sluit (dat kan dan als je zo weinig vluchten hebt), dus we waren er behoorlijk te vroeg, mede daar het vliegtuig ook met een uur vertraging vertrok. Het vliegveld oogt tamelijk antiek. Er staan een soort van groenteweegschalen om bagage op te wegen. Toen de mevrouw van het airport een hindoestaanse man gebaarde er zijn hangbagage op te leggen, trok hij zijn jasje uit en ging er zelf op staan. Een dergelijk verwarring zal op andere airports minder snel ontstaan.
Het bezoek aan Suriname was zeer divers in verschillende opzichten: religieus, cultureel en ook de keuken was inspirerend vanwege de verschillende bevolkingsgroepen. Het is de moeite van het bezoeken meer dan waard geweest!
Donderdag bezochten we het Suriname museum dat zich bevindt in Fort Zeelandia. Dat Fort bevond zich op loopafstand van ons appartement. Het was ook meteen de enige plaats/buurt waar we nog enkele blanke toeristen zagen. Die zie je normaal nauwelijks in het straatbeeld. Wat je wel veel ziet zijn de zogenaamde ‘stagiairs’. Zij komen voor een stage met name in het ziekenhuis, het onderwijs of in de toerisme branche naar Suriname. Aan ons is ook vaak gevraagd of wij stagiaires zijn, vermoedelijk omdat de gemiddelde blanke toerist in Suriname wel wat ouder is.
Het meest interessante aan de Suriname museum was natuurlijk de locatie. Het was een oud (17e eeuws) stenen fort met in verschillende ruimtes exposities. Bij de objecten stonden, zoals in het buitenland heel vaak, nauwelijks bordjes met uitleg. Grappig was dat de Joodse objecten met de tekst ondersteboven in de kast stonden (het Hebreeuwse schrift schrijf en lees je van rechts naar links, vandaar de verwarring).
Indrukwekkend was de plaats waar de decembermoorden hebben plaatsgevonden. Er stond een gedenksteen van marmer met de namen erop van diegenen die zonder proces gedood zijn onder bevel van Desi Bouterse. Het meest ‘dubbele’ gevoel bij het zien van het gedenkteken is natuurlijk dat hij nu weer aan de touwtjes trekt in Suriname, in de regeringsgebouwen die op een steenworp afstand van het museum liggen.
’s Middags bezochten we een lokaal zwembad in Paramaribo waar natuurlijk ook wat stagiairs in het water lagen. Vervolgens stortten wij ons voor de laatste maal op de Javaanse keuken in Blauwgrond weer het wederom goed toeven was.
Vrijdag was de laatste volledige dag in Paramaribo. Die brachten we door in Torarica, het luxe zwembad. Het afscheid van het zwembad was niet moeilijk want toen we aan het einde van de middag net onze verkoelende ijskoffie kregen, trok de lucht dicht en begon het te stortregenen: een goed moment om de laatste boodschappen te doen en in te gaan pakken.
Zaterdagochtend gingen we nog even met onze taxichauffeur naar de stad voor de laatste souvenirs, voor zover vindbaar in Suriname. Hij wilde ons nog heel graag een bijzondere Nederlandse supermarkt laten zien, dus bracht hij ons daar en namen we afscheid en we hoopten elkaar nog eens te zullen ontmoeten. De rit naar het vliegveld deden we in de jeep van onze taxichauffeur die ons op de heenweg ook had opgehaald. We waren goed bang gemaakt door de lokale mensen hier dat het vliegveld in verband met drugscontroles 2 uur voor vertrek sluit (dat kan dan als je zo weinig vluchten hebt), dus we waren er behoorlijk te vroeg, mede daar het vliegtuig ook met een uur vertraging vertrok. Het vliegveld oogt tamelijk antiek. Er staan een soort van groenteweegschalen om bagage op te wegen. Toen de mevrouw van het airport een hindoestaanse man gebaarde er zijn hangbagage op te leggen, trok hij zijn jasje uit en ging er zelf op staan. Een dergelijk verwarring zal op andere airports minder snel ontstaan.
Het bezoek aan Suriname was zeer divers in verschillende opzichten: religieus, cultureel en ook de keuken was inspirerend vanwege de verschillende bevolkingsgroepen. Het is de moeite van het bezoeken meer dan waard geweest!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
