reisupdate 4: Kurukshetra en Haridwar

Vrijdag de dertiende was het officieel gita jayanti. Ik begon mijn dag met een gebed in de gurudwara, een goede gewoonte van de Sikhs. Daarna ging ik naar de gemeenschappelijke eetzaal. En na een bord vol warme kikkererwten en aardappels liep ik naar Brahma Sarovar. Op de winkeltjes ben ik zo ongeveer uitgekeken. Bij het enorme beeld van Krishna aangekomen, nodigde een groep mensen me uit om de Bhagavat Gita mee te reciteren. Ik kreeg een boek in Hindi aangereikt en probeerde het te volgen maar na 20 minuten was ik het wel zat. Toen ik op wilde staan sommeerde de man naast me te blijven zitten want hij wilde me iets bijzonders geven. Na de lezing werd ik naar voren geroepen en kreeg ik een bloemenkrans om mijn hals en een afbeelding van Radha en Krishna. Bloemenkransen worden alleen omgehangen bij belangrijke personen, eregasten (ook de godenbeelden). Daarna nodigde de club me uit voor prasaad. De man die de groep leidde was docent in de universiteit van Kurukshetra en hij gaf onder andere les in sanskriet (oudste taal in India). Ik ben blij dat deze universiteit aan cultuur en religiestudies doet. Hij nodigde me uit om de universiteit te bezoeken op zaterdag.
De prasaad, dat is een soort van eten in de tempel, kan eigenlijk niet geweigerd worden. De groep nodigde me dus uit om mee te gaan voor prasaad, dus ging ik met hen naar de Shiv school. De prasaad bleek een maaltijd te zijn met rijstepap, een soort van aardappel met groente, een hoop koeken en yoghurt met koriander. Daarna kwamen nog twee bananen en een appel. Ik snap niet hoe de mensen hier slank blijven. Overigens kwam in de Shiv mandir (mandir = een tempel) een cameraploeg en toen was het feest compleet. Naast de krant en de radio ben ik dus ook nog op TV geweest.
Daarna ging ik op zoek naar de Bhadr Kali mandir (tempel) aan het andere eind van de stad. Het was een taxivrij gedeelte dus ja, wederom sprong ik bij een kereltje achterop de motor. Het leuke is dat men daarna altijd om mijn nummer of facebook vragen. Ik heb een Indiaas telefoonnummer en aangezien ik bij heel veel mensen in het krijt sta, geef ik dat vaak weg.
De Bhadr Kali Mandir is de plek waar de rechtervoet van Devi Bhagvati (godin) op aarde is gevallen. Er staat dus een voet in de shrine en aangezien er alleen bordjes in hindi stonden dat fotograferen verboden was, heb ik gedaan alsof mijn neus bloedde… Daarna ging ik naar Stanesvar Mahadev mandir. Deze zou tegen de gurudwara aanliggen die ik de dag ervoor had bezocht. Dus ik liep er naartoe. Het bleek echter dat ik voor de ingang van de tempel 2 kilometer moest omlopen. De ingang was onmogelijk te vinden, dus ja, ik nam weer 2 tienerjongens in vertrouwen. Zij brachten me naar de tempel door een soort van koeienbuurt. Er was een speciaal tehuis voor koeien en die lagen ook overal op de weg.
De tempel was mooi. Er was ook een afdeling voor Jai Santoshi Maa, een godin waar ik een film over heb gezien. De muur van de gurudwara kon ik aanraken maar het is onmogelijk om van de ene plaats naar de andere over te steken. Erg vreemd….
Aan het einde van de dag ben ik twee uur in de tempel van de Gurudwara geweest. Er hangt een goede sfeer en de mensen zijn heel aardig. 's Avonds vroegen de Sikhs van hier me om mee te eten. Het zijn echt schatten van mannen (zoals ik al zei, er verblijven geen vrouwen hier). Ze brengen me eten en drinken en bijzondere snoepjes. De grap is dat ze hele bakken snoep voor mij aan laten rukken, zelf niks nemen maar dan toekijken met ongeveer 20 man hoe ik eet. Soms werkt het op mijn zenuwen temeer daar het met de hand moet .
Zaterdag was een zwarte bladzijde uit mijn reis. Het eerste deel van de dag was leuk. Ik ging eerst naar de gurudwara om te bidden. Ik vind dit een goede gewoonte van de Sikhs dus ik doe daar graag aan mee. Daarna ontbeet ik met 2 van de jongens hier en die adviseerden me om punjabi kleding aan te schaffen. Ze wisten wel iemand, dus toen kwam er een grote wagen voorgeschoven en werd ik naar Orsis dresses studio afgevoerd. Dit waren echt de rijke Indiërs, met 10 bedienden in een villa. Dus ja, toen ging ik voor de bijl…Maar het was het geld meer dan waard (zie foto’s).
Daarna bezocht ik dichtbij een sarovar (groot water) en enige tempels tegenover de gurudwara. Dit was geen goede plek. Er waren veel bedelaars en heiligen die me volgenden (de heiligen hier wassen zichzelf nooit en op zijn zachts uitgedrukt zijn ze een beetje eng). In de middag liep ik naar Brahma Sarovar voor de festiviteiten die nog steeds gaande waren. Onderweg werd ik met stenen bekogeld. Dat was geen fijne ervaring. Bij Brahma Sarovar liep het nog erger uit de hand. Ik werd omringd door een grote groep tienerjongens terwijl ik liep en die begonnen me op allerlei plaatsen te betasten. Dus ik zette het op een lopen naar een tempel en gelukkig volgenden ze me daar niet….godshuizen zijn meestal veilige toevluchtsoorden, zo ook de tempels hier. Een aantal mensen had gezien dat ik in problemen was en ze haalden de politie. Een aantal politiemannen heeft me weer bij de gurudwara gebracht.
Na deze ervaring ben ik wat angstig geworden om naar buiten te gaan. Gelukkig kreeg ik gezelschap van twee Sikh jongens in de avond en we gingen naar Brahma Sarovar om hun familie te ontmoeten. Dit pakte niet goed uit want normaal gaan jongens hier niet met meiden om, dus de familie verdacht de jongens (en mij) ervan dat we van alles met elkaar doen. Het was echter erg gezellig en ik vergat de problematiek van de middag, tot 1 van de Sikhs bezweek voor mijn uiterlijk. Elk moment dat zijn vriend even niet oplette, fluisterde hij dat hij seks met me wilde, zich niet meer kon beheersen en of hij me ‘s nachts kon bezoeken. Toen bood hij me ook nog een aantal pornofilmpjes aan om me over te halen…Ik was tamelijk van mijn stuk gebracht. Dit is dus hoe een groot aantal van de mensen in kleine steden en dorpen over westerse vrouwen denken. Het hangslot hing die nacht aan de binnenkant van de deur.
Zaterdag ging ik naar het Kurukshetra panorama and science center. Ze zijn hier dol op dingen die over moleculen en ruimtevaart gaan. Ik vond het bepaald niet interessant. Op de bovenverdieping hadden ze met poppen op ware grote een verhaal uitgebeeld, namelijk de strijd tussen de kauravas en de pandavas waar ook Krishna een grote rol in speelt.
Daarna ging ik alleen naar de trein en kocht een ticket voor Karnal. Ik bezocht daar de familie van de jongen die mijn telefoon kapot had laten vallen. Het waren Sai Baba’s en het was leuk om de middag met hen door te brengen. Ze waren enorm gastvrij en ja er werd weer vanalles voor me gekookt. We bezochten de Sai Baba tempel, waar ik onder andere Sai Baba kon aanschouwen (in beeldvorm want hij is als ik me niet vergis enkele jaren geleden overleden). Ook zag ik zijn auto, slaapkamer en relaxkamer. Het verbaasde me hoe er met dit beeld werd omgegaan. Ik kreeg hier een gift van god namelijk een kokosnoot in een sjaal en een bloem. De bloem heb ik zo’n snel mogelijk gedumpt want er zat een groot prikbeest in. Ik snap werkelijk niet wat ik met de kokosnoot moet maar het was een geschenk voor een eregast evenals een enorme hoop voedsel die me weer aangeboden werd en ladoo. Dat laatste is een zoetigheid die ik alleen uit de film Kabhi Khushi Kabhie Gham kende. Toen ik dat opmerkte, lag iedereen in een deuk.
Omdat ik van zondag op maandag beroerd werd ’s nachts (waarschijnlijk van vies en onhygiënisch offervoedsel uit tempels dat ik niet kan weigeren) en omdat ik er tegenop zag om de straat op te gaan, ben ik op maandag in de gurudwara gebleven en heb ik sevak gedaan. Concreet heb ik met de vrouwen die overdag liefdewerk komen doen, chappaties (een soort broodjes) gemaakt. Het was een leuke ervaring. ‘s avonds ging ik met de jongens op stap voor een film maar helaas waren er te weinig klanten, dus ging dat feest niet door.
Vanochtend heb ik geprobeerd afscheid te nemen van een aantal mensen. De jongens brachten me bij een bus, de trein ging namelijk niet rechtstreeks. Ik heb echter vandaag toch ook wel 6 uur in de bus gezeten. Na 2 uur stopten we voor lunch. De ticketcontroleur was erg aardig en jaja ik werd weer getrakteerd op een tali (bord met verschillende soorten voedsel). Daarna vroeg hij of ik samen met hem en de chauffeur in een ashram wilde slapen in Haridwar. Dat heb ik geweigerd waarop ik het antwoord kreeg: you think negative about us he? Wat zal ik ervan zeggen, ik word soms horendol van alle mensen die me volgen en aandacht vragen en voedsel voorzetten.
Ik ben nu in Haridwar in een hotel. Hoewel het al donker was toen ik aankwam met de bus, heb ik binnen 10 minuten een hotel geregeld en ben ik nog naar Hari Ki Pairi gegaan. Hier zou een voetafdruk van de god Vishnu te vinden zijn. Aangezien er wel 20 tempels stonden, heb ik dat gedeelte overgeslagen en heb me gefocust op de rituelen aan de Ganges die hier stroomt. Dat is werkelijk waar fascinerend. Hoewel het al erg laat was werden er nog brandende kaarsjes met bloemetjes op grote bladeren in de rivier gezet en die drijven dan met de stroming mee.
Verder lopen hier veel ongure types rond. Ik werd een aantal keer gewaarschuwd dat ik niet moest rondlopen in het donker. Er zit een kern van waarheid in maar na 6 uur in een hobbel-bus hangen, wilde ik nog wel wat zien.
Ik mis de gezelligheid uit de gurudwara in Kurukshetra. Ik heb daar goede vrienden gemaakt en iedereen was dol op me (1 zelfs iets te dol). Ze hopen dat ik terugkom en ik zal dat zeker proberen te doen als ik India weer bezoek. Een aantal Sikhs wil ook graag naar Nederland komen als ik trouw. Ik denk dat ze zich de cultuurverschillen niet realiseren. Maar wie weet . Morgenochtend neem ik nog een paar hoogtepunten van Haridwar mee en ga ik terug naar Delhi om vanaf daar met mijn vriend verder te reizen.