Reisupdate 1: Delhi en verder - Reisverslag uit Amritsar, India van Deborah Koning - WaarBenJij.nu Reisupdate 1: Delhi en verder - Reisverslag uit Amritsar, India van Deborah Koning - WaarBenJij.nu

Reisupdate 1: Delhi en verder

Door: Deborah

Blijf op de hoogte en volg Deborah

08 December 2013 | India, Amritsar

Na een reis van circa 7 uur ben ik zaterdagnacht/ochtend in Delhi aangekomen. Voor het eerst had ik een rechtstreekse vlucht met KLM. Dat was toch echt wel genieten. Dit keer werd ik niet gebraden onder het leeslampje van mijn buurman dat verkeerd afgesteld stond en kon ik zowaar films kijken en met een interactief spel Hindi oefenen.

Voor deze reis heb ik geen enkel hotel geboekt aangezien het in India meestal anders gaat dan gepland. Na aankomst in Delhi was het nog circa 45 minuten met de taxi naar het centrum (na eerst 1,5 uur wachten in allerlei rijen op het airport). Het guesthouse dat ik binnenwandelde was niet alles. Om 6 uur in de ochtend ging de TV bij de receptie (naast mijn kartonnen deur) aan. Ik lag toen pas 1,5 uur in mijn bed. Het personeel was erg onvriendelijk. Maar dat zijn ze haast overal.

Om 10 uur ging ik alweer op pad naar de ticket-office voor treintickets. Eigenlijk wilde ik een trein vroeg in de middag naar Amritsar. Dat feest ging niet door. De eerst mogelijke optie om naar Amritsar te gaan, was in de avond. De middag heb ik dus doorgebracht in Delhi. Een grote zegen was (en is) mijn backpacktas met wieltjes. Met mijn hele hebben en houden heb ik mezelf voorzien van een nieuw soort Indiase outfit (zie foto van de kledingmaker), een zak mandarijnen, een lokale telefoonkaart (met 165000 ruppies beltegoed: wat gaat hier mis als je er maar 500 ruppies voor betaalt en ze mijn bankgegevens niet hebben?) , blauwe armbanden die zoveel kleurstof verliezen dat ik nu een smurfenarm heb, en natuurlijk een hoop geld en Indiaas eten (vandaag is het biscuitjes-dag ter compensatie).

De rit van 6 km naar ‘het andere’ station in Delhi waarvan de avondtrein zou vertrekken, duurde bijna een uur. Gelukkig was ik drie uur van tevoren weggegaan. De taxichauffeur heeft de hele rit voor me gezongen, de meeste dingen niet voor herhaling vatbaar. Gelukkig ‘zette’ hij me aan het eind van de rit letterlijk en figuurlijk af, een teken dat de zijn liefde voor mij toch niet erg diep zat (denk ik).

Hoewel ik niet voor het eerst reisde met de trein in India, was deze keer wel echt anders omdat de rit 10 uur duurde en het een nachttrein was (zonder stoelen maar met slaapplanken). De cabine aan het gangpad had twee planken. Er zat een gordijntje voor. Na een uur of 3 maakte mijn cabinegenoot zich bekend. De jongeman met een hoop spierbundels en tatoeages bleek een beroepsfotograaf (voor modellen) te zijn en hij reisde met een bont gezelschap waaronder een gay kledingdesigner. Om de 20 minuten kwam er iemand uit de groep uit pure nieuwsgierigheid een blik naar mij werpen. In plaats van steeds verder weg te kruipen in de hoek, besloot ik na een aantal uren maar vrienden te worden met mijn cabinegenoot en het licht aan te houden. Met het laatste was de conducteur het niet eens. Om 3.30 moesten we het licht uitdoen. Nu wil het geval dat ik eigenlijk nog niet echt heb geslapen en wonderlijk genoeg viel ik zo’n 2 uur voor aankomst als een blok beton in slaap. Mijn bagage (met slot verankerd) had absoluut met een kettingzaag verwijderd kunnen worden. Sterker nog, hoewel ik zo slim was om een wekker te zetten, sliep ik daar doorheen en werd ik door de snooze-functie zo’n 15 minuten na de aankomst wakker. Gelukkig had de trein vertraging en reed deze niet verder dan Amritsar. Anders was ik in Pakistan uitgekomen.

Ik nam afscheid van mijn cabinegenoot en zijn groepsgenoten mompelden ‘ask her number’. Verbazingwekkend genoeg deed hij dat niet. Toen ik echter het station uit was en mezelf op de main road begaf, bleek hij zich bedacht te hebben. Hij was achter me aangerend om mij zijn nummer te geven in geval van nood. De spierbundel stond tamelijk emotioneel voor mijn neus zenuwachtig te doen.

Ik heb nog weinig gezien van India, maar daar gaat vandaag verandering in komen. Ik ben net gearriveerd in een hotel in de buurt van de Gouden tempel. De Gouden tempel is een Sikh heiligdom. Amritsar (de plaats waar ik nu ben) kan gezien worden als het Sikh-centrum van de wereld. De tempel die hier staat, is bekleed met 750 kilo goud en als ik mijn informatie moet geloven dan is hier de Guru Grand Sahib (het heilige boek van de Sikhs, ook wel hun laatste en eeuwige goeroe/leermeester) te vinden. Daarnaast ga ik de Sri Durgiana Tempel bezoeken. Dit is een Hindoeïstische tegenhanger van de Gouden Tempel. Ik hoop dat ik er enkele mooie foto’s van kan maken. Die zal ik dan natuurlijk op deze weblog plaatsen.

  • 08 December 2013 - 11:40

    Margriet:

    Hoi Deborah, geweldig om te lezen. Waarschijnlijk weet je dat Freek in Varanasi zit. Hij houdt ons goed op de hoogte, dus we weten nu een beetje hoe het leven in India is en dat valt niet mee.Ik heb diep respect voor je dat je dit in je eentje onderneemt. Wij gaan in januari (onder begeleiding) en beginnen in Dehli met eindpunt Varanasi. Ik blijf je volgen, zodat ik straks als een India expert aankom. Heel goede en veilige voortzetting van dit avontuur

  • 08 December 2013 - 15:07

    Deborah:

    Hoi Margriet,

    Ja ik hoorde van mijn moeder dat Freek in Varanasi zit. Ik heb ook gepland om daar naar toe te gaan, alleen maar voor 2 dagen. Het is een bijzondere ervaring, ik ben blij dat ik de mogelijkheid heb om dit te kunnen doen. Ik hoop dat je wat van mijn blogs opsteekt voor jullie reis! Groetjes, Deborah

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Deborah

Actief sinds 22 Jan. 2015
Verslag gelezen: 316
Totaal aantal bezoekers 16907

Voorgaande reizen:

27 Augustus 2015 - 12 September 2015

Vakantie Suriname 2015 Martijn en Deborah

23 Januari 2015 - 16 Februari 2015

Sri Lanka 2015

06 December 2013 - 06 Januari 2014

Mijn derde reis naar India

Landen bezocht: