reisverslag 8 Jaipur

Met veel plezier kijk ik terug op Jaipur. De stad is mooi, er zijn veel winkels en er is veel te zien. Na de eerste dag winkelen, bezochten we tijdens de tweede dag Jaipur (na wederom een mislukte poging tot het boeken van een treinticket) het Amer fort, buiten de stad in de bergen. Er was een prachtig meer waar het fort aan lag en het was echt een toeristische topattractie. Onder aan de berg was het mogelijk om op een olifant te rijden. Die kans hebben we waargenomen dus we hebben een stukje op een olifant gereden. Het was een leuke ervaring, al vond ik het wel over de top toeristisch.
Het fort was meer dan de moeite waard. Er werd overigens op dat moment een filmopname gemaakt in het fort. Ook dat was de moeite waard om te zien. Het fort had de structuur van een labyrint. Verdwalen was tamelijk simpel. Het was 1 en al trappen, hoekjes en kamertjes.
Terug van het fort naar de stad zijn we per bus gegaan. Das was 20 ruppies, omgerekend 25 cent. Het verschil tussen prijzen voor toeristen en lokale mensen is enorm. Zo af en toe prefereer ik dan ook lokaal vervoer. Het was nog erg snel ook.
In de stad stapten we uit bij Hawa Mahal. Dit is het kenmerk van Jaipur. Het is een heel dun hoog en oud gebouw waarin het harem van de koning huisde. Vanuit allerlei kleine raampjes konden de vrouwen zien wat er in de stad gebeurde. Er waren prachtige gekleurde ramen en luikjes te zien.
Rond sluitingstijd verlieten we Hawa Mahal. Aangezien dit aan de rand van bazaar zat en ik natuurlijk bijpassende sierraden bij mijn nieuwe sari wilde, moest er gewinkeld worden. Mijn smaak bleek nogal uitzonderlijk te zijn, dus het duurde lang voor ik iets naar mijn zin had gevonden, en toen moest er natuurlijk nog aan de prijs gesleuteld worden. Weglopen werkt eigenlijk altijd. Ik ben dol op afdingen. Men verdient toch meer dan genoeg aan mij.
De Indiase maaltijd was echt een aantal gradaties te pittig. Er zijn grote verschillen in de restaurantjes. Dit was zeer lokaal en dus zeer pittig. Aan het eind bestelde ik yoghurt met fruit en Martijn een bananen lassi (een lassi wordt gemaakt met een soort van waterige yoghurt, dan wat stukjes fruit en vervolgens een dikke klodder soort van stremselachtige (het dikke spul dat gespleten wordt van de waterige substantie) yoghurt erboven op). Het werd echt op zijn Indiaas gebrouwen. Er stond een grote pan yoghurt en er werd ergens een banaan gehaald bij een fruitkar. Die banaan werd achter een frisdrankenautomaat in de lucht in stukjes gesneden. Er werd een appel en wat nootjes aan toegevoegd. Deze prut werd bij mij in een schaaltje geserveerd en bij Martijn in een glas. Kortom: we hadden alle twee hetzelfde. Mogelijk trapt menig toerist hier in… Los hiervan was het wel het lekkerste yoghurtprutje wat ik ooit heb gehad in India. Voortreffelijk!
Zaterdag hebben we ook nog in Jaipur doorgebracht. Een trip naar Pushkar hebben we gelaten omdat enkele dagen op 1 plek ook wel ontspannen is. Bovendien was er (zeer traag) internet in het hotel waardoor ik de mogelijkheid had om wat dingen te regelen. We verlieten dus op zaterdag het hotel pas rond de middag omdat de trein pas om half 11 ´s avonds zou gaan. Eerst naar de kleermaker. Die had ondertussen mijn sari af. Daarna bezochten we Jantar Mantar. Dit is een terrein met allerlei meetinstrumenten voor tijd en astrologische standen uit vroeger tijd. Ik had de Jantar Mantar in Delhi vorig jaar al gezien. Jaipur staat bekend om deze Jantar Mantar. Voor iedereen die naar India gaat de volgende tip, ga niet alleen voor Jantar Mantar naar Jaipur. Die in Delhi is bijna net zo groot en het principe is je wel duidelijk na het bezoek van die in Delhi.
Na Jantar Mantar hebben we ook het City Palace bezocht, het onderkomen van de koning (maharaja). Het was zeer koninklijk en toevallig zou er in de avond een bruiloft plaatsvinden. Deze bruiloft waren ze aan het voorbereiden. Er was een banket over de lengte van enkele honderden meters en overal waren ze met verse bloemen decoraties aan het maken. Het was de mooiste trouwlocatie die ik ook had gezien in mijn leven… Wie wil er nu niet van die prachtige stenen balkonnetje overladen met prachtige bloemen?
Het einde van de middag en het begin van de avond spendeerden we aan het terugvinden van de winkels waar ik sierraden had gekocht. De oorbellen hadden namelijk poten waar mijn gaatjes veel te klein voor waren. Het duurde even maar uiteindelijk vonden we ze terug en zonder pardon werd er een nieuwe poot aan gesoldeerd. Ik natuurlijk helemaal blij.
Voor we aan de treinrit begonnen, hebben we heel ordinair bij MacDonalds gegeten. Normaal weiger ik dit in India. Maar het is 1 van de weinige plekken waar een toilet en koffie te vinden zijn, dus ik was snel om. Gelukkig eindigden we bij lassi vala (de plaatselijke lassi verkoper) waar ik maar meteen twee lassis (yoghurt met fruitshakes) consumeerde. Je weet nooit wanneer het de laatste keer is dat je een lassi kunt drinken…Ik hoop dat er in Udaipur nog veel meer te vinden zijn.